The efficacy and economical benefits of blood patch pleurodesis in secondary spontaneous pneumothorax patients

Kardiochir Torakochirurgia Pol. 2016 Mar;13(1):21-5. doi: 10.5114/kitp.2016.58960. Epub 2016 Mar 30.

Abstract

Introduction: Prolonged air leak in secondary spontaneous pneumothorax (SSP) patients remains one of the biggest challenges for thoracic surgeons. This study investigates the feasibility, effectiveness, clinical outcomes, and economical benefits of the autologous blood patch pleurodesis method in SSP.

Material and methods: First-episode SSP patients undergoing autologous blood patch pleurodesis for resistant air leak following underwater-seal thoracostomy, between January 2010 and June 2013 were taken into the study. Timing and success rate of pleurodesis, recurrence, additional intervention, hospital length of stay, and complications that occurred during follow-up were examined from medical records, retrospectively.

Results: Thirty-one (27 male, 4 female) SSP patients with expanded lungs on chest X-ray and resistant air leak on the 3(rd) post-interventional day were enrolled. Mean age was 53.7 ± 18.9 years (range: 23-81). Twenty-four patients were treated with tube thoracostomy, 2 with pezzer drain, and 5 with 8 F pleural catheter. 96.8% success was achieved; air leak in 29 of 31 patients (93.5%) ceased within the first 24 hours. No procedure-related complication such as fever, pain or empyema was seen. Late pneumothorax recurrence occurred in 4 (12.9%) patients; 1 treated with talc pleurodesis where the other 3 necessitated surgical intervention.

Conclusions: Autologous blood patch pleurodesis is a safe, effective, and easily performed procedure with no need of any additional equipment or extra cost. This method can be applied to all patients with radiologically expanded lungs and continuous air leak after 48 hours following water-seal drainage thoracostomy, to reduce hospital stay duration, unnecessary surgical interventions, and the expenses.

Wstęp: Długotrwały wyciek powietrza u pacjentów z wtórną, samoistną odmą opłucnową pozostaje nadal jednym z największych wyzwań dla chirurgów klatki piersiowej. Prace badawcze mają na celu określenie skuteczności, korzyści oraz powikłań wynikających ze wstrzyknięcia autologicznej krwi do jamy opłucnej (pleurodeza).

Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone na grupie pacjentów z wtórną, samoistną odmą opłucnową, którzy w okresie między styczniem 2010 r. a czerwcem 2013 r. przeszli nieefektywną torakotomię, a następnie pleurodezę polegającą na wstrzyknięciu autologicznej krwi do jamy opłucnej. W badaniach uwzględniono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej, przebieg czasowy oraz pomyślność zabiegu pleurodezy, nawrót problemu, konieczność dodatkowej interwencji, długość pobytu pacjenta w szpitalu oraz wszelkie komplikacje wynikłe podczas kontynuacji leczenia.

Wyniki: Grupa 31 pacjentów z długotrwałym wyciekiem powietrza spowodowanym wtórną, samoistną odmą opłucnową (27 mężczyzn oraz 4 kobiety) została zakwalifikowana do badania na 3 dni po wykonaniu zabiegu. Średnia wieku pacjentów to 53,7 roku (grupa wiekowa od 23 do 81 lat). Dwudziestu czterech pacjentów leczono za pomocą drenażu opłucnowego, 2 za pomocą cewnika Pezzera, a 5 za pomocą cewnika opłucnowego 8 F. Średni czas między pierwszą interwencją a pleurodezą krwi wyniósł 6,9 dnia (od 4 do 15 dni). Sukces został osiągnięty w 96,8%; wyciek powietrza u 29 z 31 pacjentów (93,5%) ustąpił w ciągu pierwszych 24 godzin, a pacjenci zostali wypisani ze szpitala. U żadnego z pacjentów nie zaobserwowano komplikacji związanych z zabiegiem, takich jak gorączka, ból czy ropniak. Późniejszy nawrót odmy zaobserwowano u 4 pacjentów (12,9%); 1 pacjenta wyleczono za pomocą pleurodezy talkiem, stan 3 pozostałych pacjentów wymagał interwencji chirurgicznej oraz pleurodezy mechanicznej.

Wnioski: Pleurodeza autologiczną krwią to bezpieczna, efektywna i łatwa do przeprowadzenia procedura, niewymagająca dodatkowego sprzętu czy też kosztów. Metoda ta może być zastosowana w celu skrócenia czasu hospitalizacji i uniknięcia zbędnych interwencji chirurgicznych czy też wydatków u wszystkich pacjentów ze zmianami radiologicznymi płuc oraz ciągłym wyciekiem powietrza w ciągu 48 godzin po przeprowadzeniu drenażu opłucnej i torakotomii.

Keywords: autoantigens; blood; pleurodesis; pneumothorax; spontaneous.